প্ৰধানমন্ত্ৰী মোদীয়ে জৱাহৰলাল নেহৰুৰ জন্মবার্ষিকীত শ্রদ্ধাঞ্জলি জ্ঞাপন কৰে

প্ৰধানমন্ত্ৰী নৰেন্দ্ৰ মোদীয়ে দেশৰ প্ৰথম প্ৰধানমন্ত্ৰী পণ্ডিত জৱাহৰলাল নেহৰুৰ জন্মবার্ষিকী উপলক্ষে তেওঁৰ প্ৰতি হৃদয়স্পৰ্শী শ্রদ্ধাঞ্জলি জ্ঞাপন কৰিছে। প্ৰতি বছৰে ১৪ নৱেম্বৰত পালন কৰা এই বিশেষ দিনত, মোদীয়ে X (পূৰ্বতন টুইটার) প্লেটফৰ্মত এখন চৰ্চিত প’ষ্টৰ মাধ্যমেৰে নেহৰুৰ অবদানক স্মৰণ কৰে। তেওঁ লিখে, “দেশৰ পূৰ্বৰ প্ৰধানমন্ত্ৰী পণ্ডিত জৱাহৰলাল নেহৰু জীক তেওঁৰ জন্মবার্ষিকীৰ অবসৰত মোৰ আন্তরিক শ্রদ্ধাঞ্জলি।” এই কথোপকথনে দেশৰ ইতিহাসৰ মহান নেতাসকলক রাজনৈতিক ভিন্নমতক উপেক্ষা কৰি সন্মান জনোৱাৰ পৰম্পৰা পুনৰুদ্ধাৰ কৰিছে।

জৱাহৰলাল নেহৰু ১৮৮৯ চনৰ ১৪ নৱেম্বৰত উত্তৰ প্ৰদেশৰ এলাহাবাদ (বৰ্তমান প্ৰয়াগৰাজ)ত জন্মগ্ৰহণ কৰিছিল। তেওঁৰ পিতা মোতীলাল নেহৰু এজন বিখ্যাত আইনজীৱী আৰু স্বাধীনতা আন্দোলনৰ উল্লেখযোগ্য ব্যাক্তিত্ব আছিল। সেয়ে নেহৰু শৈশৱৰ পৰাই ৰাজ্যনীতি, বৌদ্ধিকতা আৰু স্বাধীনতাৰ বোধৰে পৰিপুষ্ট পৰিৱেশত বিকশিত হৈছিল। সময়asoani তেওঁ ভাৰতীয় ৰাষ্ট্ৰীয় কংগ্ৰেছৰ অন্যতম প্ৰধান নেতা হিচাপে উঠে আহে আৰু ব্রিটিছ শাসনৰ পৰা স্বাধীনতা লাভৰ সংগ্রামত মুখ্য ভূমিকা পালন কৰে।

নেহৰু মহাত্মা গান্ধীৰ সৈতে ওতপ্ৰোতভাৱে কাম কৰিছিল। তেওঁৰ ৰাজনৈতিক দর্শন গণতান্ত্ৰিক মূল্যবোধ, ধৰ্মনিরপেক্ষতা, বৈজ্ঞানিক মনোভাৱ আৰু সামাজিক ন্যায়ৰ আধাৰত স্থাপিত আছিল। স্বাধীনতা সংগ্রামৰ সময়ত বহু বছৰ জেল খাটিলেও, দেশক স্বাধীন কৰাৰ দৃঢ় সংকল্পত তেওঁ কেবেও পিছফাল নাহিল। তেওঁৰ উদাৰ আৰু আগুৱাই চিন্তা কৰাৰ ক্ষমতাই দেশৰ বহু নতুন দিশৰ বাট মুকলি কৰে।

১৯৪৭ চনৰ ১৫ আগষ্টত ভাৰত স্বাধীন হোৱাৰ পিছত নেহৰু দেশৰ প্ৰথম প্ৰধানমন্ত্ৰী হিচাপে পদগ্ৰহণ কৰে আৰু ১৯৬৪ চনত মৃত্যুৰ আগলৈকে এই পদত অধিষ্ঠিত থাকে। প্ৰায় ১৭ বছৰ দীৰ্ঘকালীন তেওঁৰ শাসনকালত আধুনিক ভাৰতৰ ৰাজনৈতিক, সামাজিক আৰু অৰ্থনৈতিক ভিত্তি প্ৰতিষ্ঠা হয়। দেশত বিজ্ঞান, প্ৰযুক্তি, শিক্ষা আৰু উন্নত শিল্পায়নৰ ভিত্তি স্থাপন কৰাত তেওঁৰ অবদান অত্যন্ত গভীৰ। IIT সহ বহু ৰাষ্ট্ৰীয় প্ৰতিষ্ঠান নেহৰুৰ নীতিৰ ফলস্বৰূপ প্ৰতিষ্ঠিত হয়। লগতে, ঠাণ্ডা যুদ্ধৰ সময়ত তেওঁৰ অবিকল্পিত বিদেশনীতি – ‘নন-এলাইনমেণ্ট’ – ভাৰতক বৈদেশিক সম্পৰ্কত স্বাধীন পৰিচয় দিবলৈ সহায় কৰে।

নেহৰুৰ নেতৃত্বত ভাৰত সংসদীয় গণতন্ত্ৰৰ এক দৃঢ় কাঠামো লাভ কৰে, যি আজিও বিশ্বৰ অন্যতম শক্তিশালী গণতান্ত্ৰিক ব্যৱস্থা হিচাপে পৰিগণিত। সামাজিক সম্প্ৰীতি, বহু-সাংস্কৃতিকতা, ধৰ্মনিরপেক্ষতা আৰু সমন্বিত বিকাশৰ বিষয়ে তেওঁৰ দৃষ্টিভংগীয়ে আধুনিক ভাৰতৰ পৰিচয় ৰচনা কৰিছে।

১৯৬৪ চনৰ ২৭ মেত নেহৰুৰ মৃত্যুৰ পিছতো তেওঁৰ অৱদান আজিও দেশৰ উন্নয়নৰ মূল হাতিয়াৰ হিচাপে স্মৰণীয়। তেওঁৰ জন্মদিনই দেশজুৰি ‘শিশু দিৱস’ হিচাপে পালন কৰা হয়, কাৰণ নেহৰুৰ শিশুপ্ৰেম আৰু তেওঁলোকক দেশৰ ভৱিষ্যৎ হিচাপে দেখা দৃষ্টিভংগী বহুলভাবে জনপ্ৰিয়।

এইবাৰ প্ৰধানমন্ত্ৰী মোদীৰ শ্রদ্ধাঞ্জলি নেহৰুৰ অবিনশ্বর অবদান আৰু আধুনিক ভারতৰ গঠন প্ৰক্ৰিয়াত তেওঁৰ নেতৃত্বক পুনৰ স্মৰণ কৰালে। নেহৰুৰ দৃষ্টিভংগী, সাহস আৰু নীতি-আদৰ্শৰ প্ৰতি এই সন্মান দেশৰ ইতিহাসত তেওঁকে আধুনিক ভাৰতৰ অন্যতম স্থপতি হিচাপে সজীৱ কৰি ৰাখিছে।